ముందు మాట

అనగనగా ఒక ఊరు ...పేరు ఏదైతేనేం ..సర్కారీ బడికి ఆరు , దవాఖానకు పదహారు కిలోమీటర్ల దూరం గా ఉన్న పల్లెటూరు ..అక్కడ ఏడో తరగతి వరకూ కాళ్ళకి చెప్పులు లేకుండానే బడికి వెళ్ళిన ఓ కుర్రాడు..ఒకసారి వాళ్ళ అమ్మకి బాగా జ్వరం వస్తే ఇంట్లో ఉన్న పాత పుస్తకాలు, కాగితాలు అమ్మి మందు కొన్నాడు..అలాంటి కుర్రాడు బాగా చదివి ఇప్పుడు లండన్ లో వున్నాడు. వయసు, చదువు, సంపాదన పెరిగినా అతని మనసు మాత్రం ఇంకా ఆ ఊళ్లోనే , ఆ బాల్యం తోనే అక్కడే వుండిపోయింది..వాడి మనసు లోని భావాలే ఈ అనగనగా ఓ కుర్రాడు...