వివేచన

ఎన్ని జన్మాల దాస్యమో

సంసారమను కూపాన పడి

తెగ కలియ తిరిగాను.

ఏ జన్మలో పుణ్యమో

దాసోహమంటూ నీ పాదాల పై పడి

నిను శరణు వేడాను.

ప్రభూ!,

శివుడవో, కేశవుడవో,

విధాతవో, వేరొకరివో,

తల్లిని మించిన దైవం ఏదని

కరుణను మించిన ప్రార్ధన ఏదని

మనసుని మించిన మందిరమేదని

నాలోనే ఉండి నీ ప్రశ్నతో

నన్ను మనిషి గా మార్చావు.